ایران و جهان

یک سوال ساده از نمایندگان پایداری و جریان جلیلی

با چه رویی توی روی مردم نگاه می کنید؟!

فقط کافی است به مطالبات عمومی در زمینه هایی مانند سیاست خارجی، برجام، FATA ، آزادی های اجتماعی، گزینش ها، سهمیه ها، بررسی صلاحیت ها، موضوع زنان، گشت ارشاد، اینترنت و فیلترینگ، صدا و سیما، اتباع خارجی، اقتصاد و … بنگرید و سپس مورد به مورد بررسی کنید که جریان جبهه پایداری و جلیلی و مریدانش تا چه اندازه مقابل خواسته های اکثریت مطلق مردم ایران است.

فهرست وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان، رییس جمهور برای اخذ رای اعتماد به مجلس ارائه شد.

تکواندوکار شایسته وزن ۸۰- کیلوگرم ایران به مدال نقره بازی‌های المپیک پاریس رسید. در راند نخست در حالیکه مهران پیش بود، اما در ۲ ثانیه پایانی، نماینده تونس چهار امتیاز گرفت و برنده شد. مهران در راند دوم نیز نتوانست به برتری دست یابد.

روابط عمومی کل سپاه: اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس و یکی از محافظان وی در اثر اصابت قرار گرفتن محل اقامت آنان در تهران به شهادت رسیدند.

سعید جلیلی در مناظره دوم نموداری را بالا گرفت و عنوان کرد که نرخ رشد نقدینگی در دولت شهید رییسی به نسبت آمار دولت روحانی به شکل قابل ملاحظه‌ای پایین آمد. اما این نمودار یک مشکل اساسی داشت.

جلیلی گفت که دولت شهید رئیسی، تورم را در ۶۰ درصد از دولت روحانی تحویل گرفت و امروز به ۴۰ درصد رسانده است. کاری با آمارهای جلیلی و نمودارهای پزشکیان نداریم. به صحبت های مرحوم رئیسی که شخصا و علنا و به زبان فارسی در روز تنفیذ گفتند بسنده می کنیم و تصویرش را نیز از سایت ریاست جمهوری می آوریم که تصریح کرد تورم را در حالی که بیش از ۴۴ درصد است تحویل می گیرد که در واقع، اعشارش را رند کرده است.

نقدی بر شعار یکی از نامزدهای محترم انتخابات ریاست جمهوری

این سه چهار کشور واقعی، آن ۱۹۶ کشور خیالی!

غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: آقای سعید جلیلی با شعار یک جهان فرصت برای ایران، فرمودند “ما با سه چهار کشور مشکل داریم، در دنیا ۲۰۰ کشور وجود دارد”. معنای فرمایش ایشان به زبان ساده این است، اگر سه چهار کشور با ما مشکل دارند مسئله مهمی نیست، در مقابل ۱۹۶ کشور دیگر وجود دارند که می توانیم در میدانی وسیع (یک جهان فرصت) با وجود آنها با دنیا ارتباط داشته باشیم؛ به عبارتی ۴ به ۱۹۶ به نفع ما.

با پولی که از جیب ملت ایران صرف دور زدن تحریم ها شد و در واقع هدر رفت، می شد بیش از ۳ ایستگاه بین المللی فضایی ساخت یا نزدیک ۶ سال تمام خرج کل کشور مالزی را داد یا ۶۲ ابر پروژه در حد تونل مانش اجرا کرد یا ۳۳۳ برج مانند بلندترین برج دنیا ساخت و یا ۴۱۶ استادیوم در حد و قواره ومبلی احداث کرد. حال بماند که چقدر می شد جنگل کاری کرد و تجهیزات مدیریت منابع آب خرید یا ساخت و ایران را از ابربحران بی آبی رهانید و هزاران مورد دیگر! حالا چرا وقتی صحبت از برجام و لغو تحریم ها و عادی شدن شرایط اقتصادی ایران می شود بعضی ها کهیر می زنند؟ علتش در همین عدد عجیب و غریب است.

ظریف با آمار و نمودار نشان داد تحریم ها چه به روز مردم آورده است و گفت که تلاش او در گذشته برای کاستن از رنج و مشقت مردم چه دستاوردهایی داشته است.

جسارتاً به این سوال هم پاسخ دهند که اگر دولت سیزدهم نتوانسته به وعده هایش مانند تک رقمی کردن تورم عمل کند و مردم دچار مشکلات فهرست شده توسط آقایان شده اند، پس چرا می خواهند به آن مسیر ادامه دهند و اگر دولت موفق بوده، چرا این همه سیاه نمایی می کنند؟!